บทที่ 164 — ไฟและน้ำค้างแข็ง

ออเรลีวิ่งเข้ามาด้วยฝีเท้าเร่งร้อน ผมเผ้ายุ่งเหยิง ใบหน้าของเธอซีดเผือด ริมฝีปากสั่นระริก

“ไลโอรา” เธอหอบพลางคว้าข้อมือฉันไว้ “พวกผู้อาวุโส...พวกท่านเรียกหาเจ้า...เดี๋ยวนี้”

หัวใจฉันหล่นวูบ หนักอึ้งดั่งก้อนหินที่ถูกโยนลงน้ำ

พวกเขาจะพูดเรื่องคำเตือนนั่น

สโนว์ฟอลล์ปั่นป่วนอยู่ภายใน เสียงคำรามของนา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ